Nastoletni Andrzej znajduje w szkole wiersz, który bardzo mu się spodobał i postanawia odnaleźć jego autorkę. Odkrywa blog dziewczyny i umawia się z nią pod pretekstem oddania rękopisu, jednak na spotkaniu pojawia się jej koleżanka. Co zrobi, kiedy okaże się, że Magda mu się podoba? Czy nadal będzie zainteresowany odnalezieniem Deszczowej?

Lucynie nic się nie układa. Padalec jest dla niej złośliwy, a jego ojca wydaje się to zupełnie nie interesować. Do tego kiedy chce odnaleźć chwilę wytchnienia na spacerze, natrafia na dzieci, które męczą psa, więc staje w jego obronie. Zwierzę jest strasznie zaniedbane i kobieta nie może o nim zapomnieć. W końcu postanawia interweniować u właściciela, jednak nie będzie to takie proste, jak jej się wydawało…

„Miłość pod Psią Gwiazdą” to moje drugie spotkanie z twórczością Anny Łaciny i po raz kolejny nie żałuję, że sięgnęłam po jej powieść. Pozytywnie zaskoczyło mnie to, że w książce pojawili się też bohaterowie, których znałam z „Kradzionych róż”. Autorka także tym razem poruszyła ważne dla nastolatków (i nie tylko) tematy. Znaczące miejsce w powieści zajmuje los bezdomnych zwierząt i muszę przyznać, że Anna Łacina doskonale wplotła go w poszczególne wątki. Chociaż „Miłość pod Psią Gwiazdą” stwarza pozory zwykłej powieści dla młodzieży, to niesie za sobą uniwersalne przesłania.

Książka napisana jest prostym i przystępnym językiem, przez co bardzo dobrze się ją czyta. Interesującym zabiegiem jest opisywanie przebiegu zdarzeń z perspektywy kilku bohaterów, z których każdy przeżywa własną historię, a jednak ich drogi w jakiś sposób się łączą. Dzięki temu czytelnik ma okazję poznać losy kilku postaci i to z różnych punktów widzenia. Jest to bardzo interesujące, kiedy obserwuje się poczynania bohaterów zdając sobie sprawę, o jak wielu rzeczach nie wiedzą.

Powieść jest lekka i przyjemna. Polecam ją szczególnie nastolatkom i wielbicielom serii „Tylko dla dziewczyn”. Historie, które przeżywają bohaterowie, mogą przydarzyć się każdemu. Do tego poruszane zostają niejednokrotnie ważne i trudne tematy. Zwrócę uwagę na akcję, która jest godna naśladowania – w książce znajduje się informacja, że 80 groszy z każdego sprzedanego egzemplarza zostanie przekazane Schronisku dla Bezdomnych Zwierząt w Toruniu. Wydaje się niewiele, ale dla zwierząt tam przebywających liczy się każdy grosz. Warto też przeczytać „Miłość pod Psią Gwiazdą” dlatego, że zwraca uwagę na rzeczy, które mogą nam umknąć w natłoku codziennych obowiązków. Może uda jej się otworzyć czyjeś oczy, a nawet serce?

Cykl/Seria: Tylko dla dziewczyn
Autor: Anna Łacina
Tytuł: Miłość pod psią gwiazdą
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Liczba stron: 448

Studentka medycyny Jaśmina wraz z grupą przyjaciół wyjeżdża w wakacyjną podróż do Grecji. W tym samym czasie jej młodsza siostra Róża wybiera się na pielgrzymkę do Częstochowy. Żadna z dziewczyn nie spodziewa się tego, co je czeka. Jedno jest jednak pewne – tego lata nigdy nie zapomną…

Powieść zawiera bardzo interesującą historię, do tego przedstawioną w oryginalny sposób. O ile czytelnik zwiedza Grecję wraz z Jaśminą i jej przyjaciółmi, o tyle przez dużą część powieści nie ma pojęcia, co dzieje się z jej siostrą. Jest jednak coś, dzięki czemu czeka się w napięciu na każdą wzmiankę o Róży i jest się ciekawym jej losów. Otóż na początku książki dziewczyna podczas pielgrzymki poznaje Ariela, który opowiada jej o swojej ciężkiej chorobie i przekonuje, aby mu pomogła. Róża nie wraca do domu i nie daje żadnego znaku życia, a czytelnik śledzi, jak krok po kroku rodzina stara radzić sobie z zaginięciem jednego z jej członków.

Powieść napisana jest bardzo przystępnym językiem, a jej fabuła umiejscowiona jest w czasach współczesnych (akcja trwa od trzydziestego pierwszego lipca do dwudziestego drugiego października dwutysięcznego ósmego roku). Autorka niejednokrotnie używa młodzieżowego slangu czy mowy potocznej, ale w przeciwieństwie do wielu książek wprowadzone są one bardzo naturalnie i nie przeszkadzają w odbiorze całości. Na stronach powieści pojawiają się także fragmenty bloga wraz z komentarzami odwiedzających go internautów, które są jakby żywcem wyciągnięte z głębin Internetu – treść „Kradzionych róż” jest przedstawiona bardzo realistycznie i dzięki temu zabiegowi brutalna rzeczywistość jeszcze bardziej uderza czytelnika. Smutne, ale prawdziwe.

Historia Róży może spotkać niejedną nastolatkę czy młodą kobietę i jestem skłonna uwierzyć, że nieraz już się coś podobnego wydarzyło. Warto tę powieść przeczytać, chociażby ku przestrodze. Nie tylko losy Róży mogą wiele nauczyć, bo także jej siostra napotyka na swojej drodze niejeden problem. Chociaż książka skierowana jest do nastolatek, to uważam, że także rodzice powinni ją przeczytać, podyskutować o niej ze swoimi córkami i przestrzec je przed niektórymi niebezpieczeństwami.

Moim zdaniem „Kradzione róże” to powieść zdecydowanie godna polecenia. Nie jest to wybitne dzieło literackie z dogłębną analizą psychologiczną, ale zdecydowanie historia w niej zawarta, mimo prostoty przekazu, jest godna uwagi. Książka ukazuje, jak łatwo jest wpaść w pułapkę innych ludzi - na początku można myśleć, że jedna z sióstr zbytnio wszystko wyolbrzymia, a druga jest naiwna, ale jaką mamy gwarancję, że znajdując się w ich sytuacji, nie postąpilibyśmy podobnie? Ludzie są różni, a nadmierna pewność siebie potrafi zgubić.

Cykl/Seria: Tylko dla dziewczyn
Autor: Anna Łacina
Tytuł: Kradzione róże
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Liczba stron: 352