Archive for lipca 2017

Home Archive for lipca 2017

Księżniczka Morrighan, zwana przez bliskich Lia, w dniu swojego ślubu ucieka prawie spod samego ołtarza. Dziewczyna chce żyć po swojemu i odnaleźć prawdziwą miłość, a nie w wieku piętnastu lat wyjść za mąż z obowiązku i to jeszcze za człowieka z wrogiego rodu, którego nigdy wcześniej nie widziała na oczy. Wraz ze swoją przyjaciółką Pauline udaje się do niewielkiego miasteczka, gdzie zostaje kelnerką i postanawia wieść normalne życie z dala od okrutnej rzeczywistości wyższych sfer. Dziewczyna musi pozostać w ukryciu, ponieważ prawdopodobnie szuka jej pół królestwa, poza tym swoją ucieczką złamała sojusz z Dalbreck. Wbrew pewnym niedogodnościom Lia bardzo polubiła swoje nowe życie, zwłaszcza gdy pojawiło się w nim dwóch tajemniczych młodzieńców, z których jeden natychmiast skradł jej serce. W tym świecie jednak nikt nie jest tym, kim się wydaje, ponieważ każdy z bohaterów posiada własne i do tego niemałe tajemnice. Czy w takiej sytuacji cokolwiek może się potoczyć po myśli któregokolwiek z nich? Los nie raz udowadnia, że potrafi być niesamowicie przewrotny...

Na początku zacznę od tego, że szczerze powiedziawszy spodziewałam się po tej książce czegoś trochę bardziej ambitnego. Po zapoznaniu się z nią nie mogę jednak narzekać, ponieważ powieść, mimo początkowo zawiedzionych oczekiwań, przypadła mi do gustu. „Fałszywy pocałunek” jest to romans YA rozgrywający się w świecie z pogranicza fantasy. Znaleźć można w nim znany już motyw trójkąta miłosnego, jednak mimo pewnego niedopracowania, o którym jeszcze wspomnę, wątek ten jest przedstawiony w bardzo oryginalny i interesujący sposób.

Księżniczka poznaje w tym samym czasie dwóch chłopców, jednak każdy z nich ukrywa się pod innym imieniem i profesją. Chociaż to Lia jest główną bohaterką i narratorką większej części powieści, to naprzemiennie pojawiają się w niej rozdziały ukazane z punktu widzenia całej trójki bohaterów. Dziewczyna nie ma pojęcia, kim tak naprawdę są jej nowi towarzysze, a jedyną przewagą czytelnika jest to, że zna prawdziwe tożsamości młodych mężczyzn. Jeden z nich to książę, przed ślubem z którym Lia uciekła, a drugi to jej potencjalny zabójca – jednak który jest który? Na poznanie odpowiedzi na to pytanie pozostaje poczekać czytelnikowi prawie do końca książki.

Zastanawiacie się, jak to możliwe, że nie wiadomo kto jest kim, skoro duża część rozdziałów widziana jest także oczami obu męskich bohaterów? Powiem Wam tylko, że autorka jest naprawdę sprytna i świetnie to rozegrała. Rozdziały zaczynają się nagłówkami „Kaden”, „Rafe”, „Książę” lub „Zabójca”. Widać, że obaj bohaterowie pałają uczuciem do księżniczki, lecz każdy z nich przeżywa rozterki, z których powodu musi przed nią ukrywać wiele rzeczy. Mary E. Pearson naprawdę udało się przedstawić to wszystko w taki sposób, aby nie można było mieć pewności co do ich prawdziwej tożsamości. Przez całą książkę można zgadywać i domyślać się kto jest kim, jednak autorka tak często wpuszcza czytelnika w przysłowiowe maliny, że do ostatecznego rozwiązania pod koniec powieści niczego nie może być pewnym.

Największym problemem wątku romantycznego jest to, że wszystko zaczyna się od miłości od pierwszego wejrzenia, która pojawia się właściwie znikąd i to między osobami, które wcale się nie znają. Oczywiście uczucie to od początku jest bardzo mocne, do mnie jednak nie przemówiły argumenty o tym, jaka ona jest piękna, a jej zachowanie tak różne od tego, jakiego spodziewali się po niej Kaden i Rafe. Szkoda, że autorka troszkę bardziej nie dopracowała początku tej znajomości, bo z pewnością uwiarygodniłoby to bohaterów i wzmocniło pozytywny odbiór całej książki przez czytelników.

Przyznaję, że nie polubiłam głównej bohaterki. Lia w moim odczuciu jest jak równia pochyła, która z jednej strony wykazuje się niesamowitą siłą i odwagą, a z drugiej nie wie, czego tak naprawdę chce. Do tego wbrew czyhającemu z każdej strony niebezpieczeństwu, bez żadnej refleksji rzuca się w romans z pierwszym lepszym przystojnym chłopakiem, na którego widok poczuła motyle w brzuchu. Zdecydowanie bardziej polubiłam jej momentami aż nazbyt naiwną, ale wierną i uroczą przyjaciółkę, czy nawet Kadena i Rafe’a, którzy też nie są pozbawieni wad czy chwilowego braku rozsądku, ale ukazana została złożoność ich sytuacji, przez co ich pobudki są lepiej uzasadnione.

”Fałszywy pocałunek” to nie tylko romans. Wokół trójki głównych bohaterów życie toczy się dalej swoim torem, a ich rzeczywistość przypomina znane nam średniowiecze. Spiski, walki pomiędzy królestwami, aranżowane małżeństwa, brutalna rzeczywistość wojowników i zabójców, wszelkiego rodzaju oszustwa, wszechobecna niesprawiedliwość, prawdziwa przyjaźń, skomplikowane relacje rodzinne – to część z wielu wątków pobocznych, które występują w powieści i zostały bardzo dobrze przedstawione. Szkoda, że nie zostały bardziej rozbudowane, jednak w dużym stopniu zostało to ograniczone przez główny wątek fabuły. Zważywszy na to, że już wiemy, kto jest księciem, a kto zabójcą, istnieje nadzieja, że w kolejnej części akcja zostanie rozbudowana.

Tak jak już wspomniałam, spodziewałam się czegoś innego, bardziej skomplikowanego i klimatycznego, osadzonego mocno w realiach fantasy. Chociaż akurat tego w „Fałszywym pocałunku” nie znalazłam, a powieści nie brakuje pewnych niedociągnięć i nie porusza nowego tematu, to pierwszy tom „Kronik Ocalałych” zdecydowanie jest warty uwagi, zwłaszcza ze względu na formę. Książka spodoba się wszystkim, którzy lubią romantyczne wątki rozgrywające się w wypełnionym elementami magii otoczeniu. Akcja może nie pędzi do przodu i przez większość czasu nie jest zbyt dynamiczna, a wątek tajemniczego daru księżniczki jest raczej drugoplanowy, jednak nie można powiedzieć, że w powieści brakuje emocji i wrażeń. Autorka zadbała, żeby nawet schematyczny wątek trójkąta miłosnego został ukazany w taki sposób, żeby intrygować. Zważywszy na końcówkę książki można spodziewać się, że w kolejnym tomie zmieni się środek ciężkości akcji, ponieważ główna zagadka tożsamości towarzyszy Lii została odkryta, więc teraz może skupić się na jej umiejętnościach i rozwoju akcji. Kiedy patrzy się na całość, nie mogło być inaczej - „Fałszywy pocałunek” kończy się zawieszeniem fabuły w kulminacyjnym momencie. Mimo że główny sekret został odkryty i nie wiadomo, jak to wpłynie na dalszy ciąg historii, to ja już czekam na drugi tom – po prostu chcę wiedzieć, w jakim kierunku pójdzie autorka, bo seria ma spory potencjał.

Cykl/Seria: Kroniki Ocalałych t. 1
Autor: Mary E. Pearson
Tytuł: Fałszywy pocałunek
Tytuł oryginału: The Kiss of Deception
Wydawnictwo: Initium
Liczba stron: 432

Młoda archeolożka Joan Seabrook postanawia wreszcie wziąć życie we własne ręce i wyrusza wraz z narzeczonym do Omanu, aby spełnić swoje marzenie. Podczas pobytu w Maskacie ma okazję poznać osobiście swoją idolkę, jednak nie ma pojęcia, że dzięki temu spotkaniu rozpocznie się przygoda jej życia. Wydawało jej się, że po wyprawie do Azji jej życie wkroczy na dawno zaplanowaną ścieżkę, jednak pustynia zmienia ludzi, a obcy kraj potrafi niejednokrotnie zaskoczyć. Chociaż Joan od dziecka była zafascynowana Arabią, to z pewnością w najśmielszych wizjach przyszłości nie spodziewała się tego, co ją spotka. Po zbliżeniu się do znanej podróżniczki i pionierki, Joan zostanie wmanipulowana w osobiste sprawy Maud, które narażą ją na niebezpieczeństwo. Wszystkie działania obu bohaterek oraz narastające od lat sekrety złożą się na pełną wrażeń historię z emocjonującym zakończeniem.

Powieść “Angielka” posiada tak naprawdę dwie główne bohaterki, których losy splatają się ze sobą w zaskakujący sposób (szkoda, że w związku z tym tytuł nie został ujęty w liczbie mnogiej). W książce naprzemiennie pojawiają się rozdziały, w których główną rolę odgrywają Joan (w częściach rozgrywających się we współczesności bohaterek, czyli w 1958 roku) i Maud (w częściach skupiających się na czasach jej młodości). Większość wątków książki skoncentrowana jest na Joan, dzięki czemu czytelnik na bieżąco może śledzić wydarzenia z perspektywy jej losów. W przypadku Maud wygląda to trochę inaczej, ponieważ o ile jej przeszłość (która staje się osią akcji), jest dość szczegółowo i stopniowo ukazywana, o tyle o jej obecnych działaniach i planach wiemy tyle, ile dowiaduje się na ten temat z rozdziałów o Joan. Jest to interesujące rozwiązanie, bowiem cały czas wokół treści krąży aura tajemnicy i niepewności, a chociaż można się pewnych rzeczy domyślić, to jednak autorka odsłania wszystkie karty dopiero na końcu książki. Pytań i niedopowiedzeń przez całą historię nie brakuje, co dodatkowo motywuje czytelnika do zapoznawania się z kolejnymi stronami.

Zderzenie się z prawdziwym obliczem mistrza czy podziwianej osoby bywa bolesne - bo ile tak naprawdę wiemy o ludziach, których dokonaniami zachwycamy się na odległość, a obraz ich postaci znamy tylko z książek, czasopism czy telewizji? Joan przekonuje się o tym na własnej skórze i nie jest to dla niej łatwe doświadczenie.

Autorka porusza w „Angielce” wiele często niełatwych tematów. Oprócz standardowych wątków obyczajowym, Katherine Webb porusza także tematykę podróżowania i życia na pustyni czy wojny partyzanckiej, ale nie tylko. W tej powieści nie zabraknie różnorodności, a opisy okolic Omanu są bardzo realistyczne i fascynujące - chociaż osobiście zdecydowanie nie udałabym się w tamte rejony!

Jeżeli mieliście już styczność z twórczością Katherine Webb i polubiliście jej styl, to ta powieść rówież powinna się Wam spodobać, bo jest podobna do swoich poprzedniczek. Największą różnicą jest to, że akcja “Angielki” rozgrywa się w egzotycznym Omanie i w dużej części akcja zostaje przeniesiona na pustynię czy tereny niedostępnych dla przeciętnego człowieka, przez co poruszane problemy są troszkę inne niż te znane z “Dziedzictwa” czy “Ech pamięci”. Nie brakuje jednak w książce rodzinnych tajemnic i dramatów, a na większość rozwiązań przyjdzie poczekać do samego końca lektury.

Osobiście lubię powieści Katherine Webb. Posiadają one specyficzny klimat, który utrzymuje się jeszcze chwilę po skończeniu lektury. Może i nie są to książki z wyższej półki czy też historie pozbawione wad, ale pozwalają wczuć się w treść oraz przeżycia bohaterów i razem z nimi poszukiwać odpowiedzi na pytania. Chociaż moją dotychczas ulubioną powieścią tej autorki są “Echa pamięci”, to “Angielka” nie odbiega od niej w znaczącym stopniu poziomem. Na początku miałam problem z wciągnięciem się w akcję, jednak z czasem się to zmieniło i od pewnego momentu z każdą kolejną stroną było już coraz lepiej. “Angielka” to tak naprawdę opowieść o silnych, niezależnych kobietach, które posiadają ogromne marzenia i decydują same o sobie. Jeżeli macie ochotę na wakacyjną lekturę, w której nie brakuje upalnych ustroni, intryg i przygód, to sięgnijcie po tę historię!

Autor: Katherine Webb
Tytuł: Angielka
Tytuł oryginału: The English Girl
Wydawnictwo: Insignis
Liczba stron: 480

Dzisiaj zapraszam na zapowiedź serii, na którą część osób z pewnością czekała! Przy okazji zamieszczam około 70-stronicowy fragment na zachętę ;)

"Wydawnictwo Initium zapowiada kolejną serię fantasy − 'Kroniki Ocalałych' autorstwa Mary E. Pearson. Pierwsza powieść z cyklu − 'Fałszywy pocałunek' − ukaże się w Polsce już 2 sierpnia.

Niewątpliwie warto było czekać. Tutaj nie ma miejsca na nudę, a historia od początku kryje szereg niedopowiedzeń. Ciekawość czytelnika wzrasta, wyobraźnia pracuje, gdy wkracza w świat zupełnie inny niż te, które znamy już z powieści tego gatunku. Autorka odbiega od schematów, w jej przestrzeni poruszamy się wśród Cyganów, indiańskich zwyczajów – i nie tylko.

Główna bohaterka − księżniczka Lia − jest pierwszą córką domu Morrighanów, królestwa przesiąkniętego tradycją, poczuciem obowiązku i opowieściami o minionym świecie. W dniu swojego ślubu ucieka, uchylając się od swej roli – pragnie wyjść za mąż z miłości, a nie w celu zapewnienia sojuszu politycznego. Ścigana przez licznych łowców, znajduje schronienie w odległej wsi, gdzie rozpoczyna nowe życie. Gdy do wioski przybywa dwóch przystojnych nieznajomych, w Lii rodzi się nadzieja. Nie wie, że jeden z nich jest odtrąconym księciem, a drugi to zabójca. Wszędzie czai się podstęp. Lia jest bliska odkrycia niebezpiecznych tajemnic i jednocześnie odkrywa, że się zakochuje.

Wielowątkowość, tajemnica, zgrabnie wykreowana intryga, a wszystko to na tle odmiennych kulturowo narodów i różnorodnych pejzaży.

Rankingi, w których znalazł się Fałszywy pocałunek:
YALSA Najlepszy Wybór Nastolatków 2015
Najlepsze Książki dla Nastolatków Indigo 2014
Lista Książek Lone Star 2015
Lista TAYSHAS 2015
Dziesięć Najlepszych Powieści Miłosnych Booklist
Nominacja do Goodreads Choice Awards 2014
Nominacja do YALSA BFYA 2014
Wyróżnienie Kirkus
Książki, które Cię Zachwycą 2014 NYPL
Ulubione Książki 2014 Kirkus/Leila Roy
Najlepsza Fikcja Dla Młodych Dorosłych YALSA 2015
Najlepsza Dziesiątka 2014

Ponad 300 000 egzemplarzy sprzedanych w USA!".

Caddy odkąd pamięta przyjaźni się z Rosie i nie wyobraża sobie, żeby coś miało to zmienić. Pewnego dnia jednak w mieście, w którym mieszkają nastolatki, pojawia się nowa dziewczyna. Suzanne zaczyna chodzić do klasy z Rosie i z dnia na dzień coraz bardziej się do siebie zbliżają. Caddy, w której budzi się uczucie zazdrości o przyjaciółkę, z jednej strony podziwia „nową”, z drugiej jednak wydaje jej się, że jest z nią coś nie tak i postanawia odkryć jej sekret. Kiedy prawda wychodzi na jaw, wszystko się zmienia, a tego, co się wydarzy później, na początku nikt by nie był w stanie przewidzieć...

„Piękne złamane serca” to powieść dla nastolatek o pięknie i trudach prawdziwej dziewczęcej przyjaźni – chociaż niejedna dorosła kobieta z chęcią przypomni sobie, jak to było mieć naście lat i przeżywać przygody razem z najbliższymi przyjaciółkami. Jest to historia również dla tych, którzy mają ochotę odpocząć od powieści młodzieżowych z rozbudowanym wątkiem miłosnym. Ciężko jest znaleźć książkę o nastolatkach, w których zupełnie nie pojawia się temat chłopców, ponieważ jest to znaczący element dojrzewania, jednak w „Pięknych złamanych sercach” jest to wątek trzeciorzędny, będący raczej tłem rozgrywających się w powieści wydarzeń.

Widać, że Sara Barnard starała się, aby jej historia była jak najbardziej wiarygodna, jakby z życia wzięta. Kto wie, wcale nie zdziwiłabym się, gdyby coś podobnego wydarzyło się naprawdę, a z pewnością jest to kompilacja wydarzeń, które w zbliżonej formie miały już gdzieś miejsce. Autorka stara się ukazać, że prawdziwe życie nie jest łatwe, za to pełne cieni, ale zawsze pozostaje iskierka nadziei. Pomiędzy słowami stara się też przekonać czytelnika, że czasami po prostu trzeba potrafić zaufać innym ludziom, a wołanie o pomoc jest rodzajem prawdziwej odwagi.

Duża część książki mówi o tym, w jak ciężkiej sytuacji życiowej znajdują się niektóre dzieci i nastolatkowie oraz jak ogromny ma to na nich wpływ. Łatwo jest powiedzieć, że ktoś się karygodnie zachowuje, jest zbuntowany, ma zły wpływ na innych czy wykazuje skłonności do agresji i autodestrukcji. Komuś, kto otrzymał taką etykietę, niełatwo jest się jej potem pozbyć. Niestety większość z nas nie zastanawia się, skąd się biorą takie zachowania, czym są spowodowane i jak tej osobie pomóc. Jest to bardzo trudny i ciężki temat, ale dzięki lekkiemu i prostemu stylowi autorce udało się w przystępny sposób przybliżyć losy nastolatki z problemami.

Akcja książki nie pędzi, tylko płynie jednostajnie do przodu. Pozwala powoli zapoznać się z całą historią i bohaterami, przyzwyczaić się do nich, spróbować zrozumieć różne punkty widzenia, a zwłaszcza przygotować na to, co z czasem nastąpi. Tak jak w prawdziwym życiu, tak i w „Pięknych złamanych sercach” nic nie dzieje się bez przyczyny. Losy Caddy, Rosie i Suzanne powinny pozostać dla czytelnika światełkiem nadziei w ciężkich chwilach.

Po „Pięknych złamanych sercach” nie spodziewajcie się fajerwerków. To nie jest historia, która ma być efektowna, kiedy to przewraca się kolejne kartki z wypiekami na twarzy czekając na rozstrzygnięcie akcji. Owszem, następuje tutaj punkt kulminacyjny i nie brakuje scen poruszających emocje, jednak całość wydaje się stosunkowo spokojna i podąża torem ku konkretnemu celowi. Zapewniam jednak, że chociaż akcja jest zrównoważona, to zdecydowanie nie jest nudna – po prostu ta książka jest inna i różni się zdecydowanie od powieści młodzieżowych, które w ostatnim czasie pojawiają się na naszym rynku. Nie macie też co liczyć na klasyczny happy end, bo przecież w życiu też nic nie jest proste i oczywiste. „Piękne złamane serca” mają dawać nadzieję, a nie obiecywać, że wszystko potoczy się jak w bajce.

Historia Caddy i jej przyjaźni zdecydowanie jest powieścią skierowaną do płci pięknej, jednak moim zdaniem bez ograniczeń wiekowych. To doskonała pozycja dla przyjaciółek, ale również czytających duetów matka-córka. Po jej zakończeniu pojawia się wewnętrzna potrzeba do podzielenia się nią z kimś bliskim i przedyskutowania pewnych tematów. To nie jest książka, która wciąga i zachwyca od pierwszych stron, nie jest też pozbawiona wad, ale naprawdę warto zapoznać się z historią „Pięknych złamanych serc”, gdyż porusza ona ważną i niełatwą tematykę oraz momentami chwyta za serce. Ta powieść jest jak jej okładka – z pozoru skromna i minimalistyczna, a jednak aż bije z niej blask.

Autor: Sara Barnard
Tytuł: Piękne złamane serca
Tytuł oryginału: Beautiful Broken Things
Wydawnictwo: Insignis
Liczba stron: 350

Dzisiaj mam przyjemność zapowiedzieć nową książkę Katherine Webb. Zapraszam również do zapoznania się z moimi opiniami na temat jej poprzednich publikacji - "Dziedzictwa" oraz "Ech pamięci".

"Katherine Webb powraca w wielkim stylu

Już 19 lipca premiera 'Angielki'. Katherine Webb, prawdziwa mistrzyni powieści obyczajowej, spod której pióra wychodzą porywające historie o wrażliwych, mądrych kobietach, powraca z nową powieścią.

Jej debiut sprzed siedmiu lat, 'Dziedzictwo', sprawił, że polskie czytelniczki pokochały styl Katherine i jej czułe na emocje spojrzenie na otaczający świat. Zarówno 'Dziedzictwo', jak i kolejną powieść 'Echa pamięci' przepełnia atmosfera tajemnicy. Przewracając kolejne strony, coraz mocniej angażujemy się w opisane historie, coraz intensywniej przeżywamy rozterki bohaterek, wraz z nimi dokonujemy dramatycznych wyborów i szukamy wspólnego mianownika łączącego przeszłość z współczesnością.

Taka też jest najnowsza powieść Katherine Webb – 'Angielka'. Jej akcja rozgrywa się dwutorowo: wraz ze świeżo upieczoną archeolog Joan trafiamy do Maskatu, stolicy Omanu, by chwilę później przenieść się w czasie i poznać młodą Maude Vickery, urodzoną w 1882 roku podróżniczkę i odkrywczynię. Maude Vickery samotnie eksplorowała dzikie obszary Bliskiego Wschodu, odwiedzając ruiny starożytnych cywilizacji. Swoje wyprawy opisywała w książkach, została też szanowaną filolog klasyczną i uznaną tłumaczką. Lecz przede wszystkim była pierwszą kobietą w historii, która przemierzyła pustynię nazywaną Pustym Kwartałem Arabii – i to jedną z najtrudniejszych tras.

Dla Joan, która przybywa do Maskatu wiele lat później chcąc zrealizować marzenie z dzieciństwa, a zarazem wziąć wreszcie odpowiedzialność za swoje życie, Maude Vickery jest prawdziwą bohaterką, mistrzynią. Nie ma dla niej znaczenia, że Maude, dziś zapomniana, żyje w cieniu, samotnie – że legendarna odkrywczyni zamieniła się w ekscentryczną, opuszczoną staruszkę.

W kraju pełnym tajemnic sama ustalasz reguły gry…

Kolejne spotkania dwóch tak odmiennych kobiet sprawiają, że rodzi się między nimi przyjaźń, a Joan daje się niepostrzeżenie wciągnąć w wir przygód. Kiedy zaczyna zastanawiać się nad swoimi wyborami i motywami Maude, jest już za późno. Joan zdaje sobie sprawę, że stała się pionkiem w podstępnej grze, która ma wyrównać dawne porachunki. Teraz musi opowiedzieć się po którejś ze stron i znaleźć sposób na zatrzymanie lawiny wydarzeń, którą sama wywołała, nim dojdzie do straszliwych konsekwencji.

Niesamowite pejzaże, przejmująca tajemnica, wyraziste osobowości, których konfrontacja od początku buduje napięcie – wszystko to czytelnik odnajdzie w pasjonującej i pełnej ulotnego piękna narracji Katherine Webb. Szukajcie 'Angielki' w księgarniach od 19 lipca".